Geleceğin padişahını en iyi şekilde yetiştirmeyi hedefleyen sancağa çıkma usulü başarılı bir yöntemdi. Şehzadeler bir taraftan devlet idaresini öğrenip tecrübe kazanırken diğer taraftan da aldıkları geniş çaplı eğitimle yüksek seviyede yetişmekteydi. Osmanlı şehzadeleri dönemin önde gelen hocalarından aldıkları eğitimlerin ardından 10-15 yaşlarında sancaklara yönetici olarak gönderilirdi. Sarayda aldıkları eğitimi sancaklarda ( kazadan büyük eyaletten küçük bir yönetim birimi ) uygulama fırsatı b***
şehzadeler yöneticilik vasıflarını geliştirerek ülke yönetimi için hazır hale gelirlerdi.

Osmanlı devletinde şehzadeler yönetici olarak belli başlı sancaklara gönderilirlerdi. Bu sancaklardan Manisa, Amasya, Trabzon, Konya ve Kütahya sancakları en önemlileriydi. Sancaklar arasında en meşhur olanı ise Manisa sancağıydı. Manisa sancağından yetişen şehzadelerin birçoğu tahta geçmişti. Manisa payitahta yakındı ve Menemen üzerinden deniz yoluyla İstanbul’a ....



Kaynaklar :

-İsmail Hakkı Uzunçarşılı; Osmanlı Devletinin Saray Teşkilatı