islambasin1.jpgGenel olarak basının iki türlü tezahürü vardır: Birincisi toplumu dünya hadiselerinden haberdar etmek; ikincisi de, toplumu eğitmektir. Ne var ki, basının bu her iki yönlü çalışması da, içinde bulundukları ortamın sosyal ve siyasal yapısı yüzünden sınırlı olmuştur.





Dünya tarihindeki büyük olayların hemen hepsinde basın çok büyük rol oynamıştır. Ancak bu rol her

zaman müspet değil, bazen da menfi yönde olmuştur. Büyük ideolojilerin müspet veya menfi manadaki bu müspet veya menfilik izafi olup insandan insana değişir en büyük silahları şüphesiz basındır. Ancak, biz basını bu manada alırken, yayın’ı da içine alıyoruz.

Miladi 7.yüzyılın en büyük hadisesi, Hz. Muhammed s.a.s'in İslam’ı bütün insanlara tebliğ etmek üzere Allah tarafından peygamberlikle görevlendirilmesidir. Tabiidir ki, Mekke ve daha sonra Medine basını bu büyük hadiseye bigâne kalamazdı.

Hz. Peygamber s.a.s. temeli putlara ve heykellere tapicilik olan Mekke Devletini yıkıp, yerine tevhid inancına dayalı olan İslam Devleti'ni kurmak istediğinden, daha başlangıçta, tasarrufu Mekke hükümetinin elinde olan basının saldırısına uğradı.

Miladi 7.yüzyıl Mekke'si için, pek tabiidir ki, gazete, dergi veya radyo, televizyon söz konusu değildir.

Basın organları nelerdi?

Sairler! Evet, basın isini sairler yürütüyordu. Herhangi bir konuda komu oyu oluşturulacaksa, bu is için sairler görevlendiriliyor, mukabilinde külliyetli miktarda para ödeniyordu. Mamafih, sairlerin bu isi menfaat karşılığı yapmadıkları da oluyordu.

Savaş hazırlıklarında olsun savaş meydanlarında olsun, en büyük silah şiirdi.

Resulüllah s.a.s'in Mekke döneminde olsun, hicretten sonraki Medine döneminde olsun; bu sairler İslâm ve Onun Peygamberi Hz. Muhammed s.a.s.'in aleyhinde şiirler söylemişler kamu efkârını İslâm aleyhine çekmek için çalışmışlardır.

Mekke dönemi inancın tebliği sabır ve yetişme dönemi olduğundan, Hz. Peygamber s.a.s. Mekke basınının bu amansız saldırısına sabretmiştir.

Medine döneminde ise; cihada yani Allah’ın buyruklarını yeryüzünde ikame etmek için savaşa izin verildiğinden, durum başkadır.

Şairlerin çoğu Yahudi idiler

Medine döneminde, İslâm’la alay eden, ona hakaret eden sairlerin çoğu Yahudi idiler. Başka bir deyişle Medine'de İslâm düşmanlığı yapan basın Yahudilerin elinde bulunuyordu.

Bu Yahudi sairler, şiirlerinde İslâm’la alay ediyor; Hz. Peygamber ve Müslüman kadınlarını küçük düşürücü istihzalarda bulunuyorlardı. Bu Şiir (yani o günün gazete, dergi makaleleri, radyo, televizyon programları) kısa zaman içinde şehirde yayılıyor, İslâm aleyhinde kamuoyu oluşturuyordu. Her ne kadar Müslümanlar bu yalancı sairlerin (gazetecilerin) dedikodularına kulak asmıyor idiyseler de, bu dedikodular, psikolojik bir rahat sizlik vesilesi oluyordu. Çünkü bir Müslüman, Allah'a, İslâm’a, Peygamber'e ve onun ümmetine hakaret edilmesine razı olamaz, hareketsiz kalamazdı.

Bu menfi basın organları olan Yahudi sairler, adeta İslâm’a savaş açmış her türlü hakareti yapıyorlardı.

Hem peygamber, hem Devlet Başkanı olan Hz. Peygamber s.a.s. diğer İslâm düşmanlarıyla olduğu gibi bu düşman organlarıyla da mücadele etti.

Bu gazetecilerin en azılılarından birisi Asma binti Mervan adındaki saire kadındı. Kendisine görev verilmiş gibi, isi gücü İslâm aleyhinde haber üretmek, şiirlerinde (gazetelerinde) İslâm düşmanlığını, Peygamber düşmanlığını, islemekti.1

Bu saire kadını öldüren ve dolayısıyla fesat saçan gazetesini kapatmış olan sahabi Umeyr hakkında Resulüllah s.a.s. söyle buyurdu:

"Allah'a ve Resulü'ne gıyaben yardım eden birisini görmek istiyorsanız Umeyr'e bakin!"

Bu şekilde İslâm’a ve Hz. Peygamber s.a.s.e saldıran Yahudi sairlerinden birisi de Ebu Afek adındaki fitneciydi.

Sâlim b.Umeyr adındaki sahabi de bu İslâm düşmanı Yahudi şairi öldürerek, fesat saçan gazetesini kapatmış oldu.2

İslâm düşmanlığında en ileri gidenlerden birisi de, Yahudi sair Ka'b ibnu'l-Esrefdi.

Özellikle Bedir savaşının zaferinden sonra hırçınlaşan ibnu'l-Esref, İslâm’a her türlü hakareti yapmaya başladı. îbnu'l-Esref ve onun gibiler kahroldular, Bedir İslâm Zaferi karsısında söyle söyleniyordu Yahudi gazeteci: "Bugün yerin altı üstünden yeğdir!"

Bu sözleriyle de sakinleşmeyen Yahudi Ka'b, Mekke'ye giderek, Mekke Hükümeti'yle birlikte yas tuttu. Bedir için... Mekke Devleti'ni Müslümanlara saldırmak için; ağıtlar söyledi İslâm kılıcıyla öldürülmüş olan Mekke Devleti ulularına! İslâm’a karsı müşrikle Yahudi yan yana gelmişlerdi. Yahudi gazeteci, İslâm düşmanlığı için putperestlerin safında yer almıştı! Bu ne biçim ehli kitap'lıktı?

Medine'ye dönüp, İslam düşmanlığına devam eden ibnu'l-Esref o kadar ileri gitti ki, Hz. Peygamber s.a.s. Allah'a söyle dua etti: "Ya Rabbi, beni Ka'b ibnu'l-Esrefden ve onun şiirinden (gazetesinden) kurtar."3 Bundan sonra da, sahabe Muhammed b.Mesleme'ye emrederek bu müfsid Yahudi gazeteciyi öldürttü ve Müslümanlar onun gazetesinin şerrinden kurtulmuş oldular.

Ertesi gün, îbnu'l-Esref'in haksiz yere öldürüldüğünü savunmak için gelen Yahudilere Hz. Peygamber s.a.s. söyle dedi:

"O suçsuz değil; bizi hicvetti. İslâm ve Müslümanlar aleyhinde şiirler söyledi. Aranızdan her kim ayni fiili islerse, onun da kafası kesilecektir. Bunu böyle bilin ve bir daha İslâm aleyhinde söylemeyin!"4


Burdan İslâm’ın düşünce ve inanç hürriyetine karşı olduğu anlaşılmasın. Bilakis, İslâm insana en büyük düşünce hürriyetini vermiştir. Onun kabul etmediği ve karşısında mücadele ettiği şey, İslâm ve Allah düşmanlığıdır.

Dipnotlar:

1- Ibn Sa'd, Tabakat, II, 27

2- Teferruat için bkz. Ihsan Süreyya Sırma, Hz. Peygamber s.a.s'in öldürttüğü şairler, Yeni Devir Gazetesi, İstanbul 8 Mayıs, 1982

3- el-Vakidi Megazi, I, 190.

4- A.e., I, 192