Kendisi de bir Mevlevi olan Sultan Reşad, ordunun maneviyatına hitap etmesi için “Sina-Filistin Cephesi”ne gönderilmek üzere “Mücahidin-i Mevleviye” adı altında bir “Gönüllü Mevlevi Taburu”nun kurulmasını hükümetle beraber planlamıştı.

Osmanlı İmparatorluğu’nun kuruluşundan itibaren devlet, tarikat ve tekkeler ile sürekli yakın bir ilişki içerisinde olmuştu. Padişahların çoğu da bir tarikata veya tekkeye intisab etmişlerdi. Mevlevi, Şazeli, Halveti, Kadiri ve Rifai tarikatları en fazla ilişki kurulan tarikatlar arasında yer almıştı. Bir çeşit sivil toplum kuruluşu hüviyetine de sahip bu yapılanmalar devletin çöküşüne dek manevi temellerin korunması ve dinamiklerin harekete geçirilmesinde önemli rol oynamıştı. Özellikle savaş dönemlerinde yararlılık gösteren tarikatlardan birisi de Mevlevilerdi. “Balkan Savaşları” sırasında başta İstanbul olmak üzere, Anadolu, Rumeli, Kıbrıs ve Girit’te bulunan Mevleviler ve Mevlevihaneler yaşananlara kayıtsız kalmamış, lojistik ve ikmal faaliyetlerinde koordinatörlük ....