2012-04-25 06:39
Tarih Haber / Ermeni Soykırım Yalanı ve Tarihi Gerçek
Ermeni Soykırım Yalanı ve Tarihi Gerçek
Dr. Artarcıyan, “Ermeni Milleti Tarihi” isimli eserinde, Zeytun bölgesinde isyan çıkardıklarını, yapılan nasihatler sonuç vermeyince devletin üzerine kuvvet gönderdiği; Avrupa’dan silah ve erzak yardımı alan Ermenilerin Osmanlı ordusunu bozguna uğrattığını; Türkler ikinci bir birlik hazırlarken Zeytun Ermenileri ve Patrikhane, Fransız İmparatoru III. Napolyon’a bir heyet göndererek arabuluculuk etmesini istediklerini, yazmıştır. Yine aynı kitapta “Durumdan endişelenen Türkler, kiliselere baskın yapınca özellikle Doğu’da Erzurum kilisesinde çok sayıda silah ve cephaneye el konulduğunu” yazmıştır. (2)
Ermeniler, yurdun her tarafında isyan çıkartarak ülkeyi kan gölüne çevirmişlerdir. 20 Haziran 1890’da Erzurum, Temmuz 1890’da Kumkapı Nümayişi; 1892-93’te Merzifon, Kayseri ve Yozgat’ta isyan çıkardılar. Osmancık postasının yolu keserek postacılar ve zaptiyeleri öldürdüler. Aynı taarruza Yozgat postası da uğradı. Derbent karakolu basarak zaptiyeleri öldürdüler. 194’te Sason’da isyan çıkaran Ermenilerin yaptıkları katliamlar sonrasında, Türkler bizi yok ediyor diye yaygara yapınca Avrupalı devletler bir heyet göndererek durumu tetkik etmişlerdir. V.te. R. Des Coursons’un tarafsız müşahit gözüyle tespitleri şöyledir: “…Asiler İngiltere’den gelmiş ateşli mükerrer silahlarla her şeyi yapmışlar; yangın, kıtal… Tahkikat Heyeti, Osmanlı Hükümeti’nin asilere karşı asker göndermekle en meşru hakkını istimal etmiş olduğunu tespit etmiştir…Asiler, Anduk dağındakilerle birlikte çeteler teşkil ettiler. Bu çeteler de civardaki aşiretlerde korkunç kıtaller, yağmalar yaptılar. Ömer Ağa’nın yeğenini diri diri yaktılar. Güllü- Güzan köyünden üç dört saat ötede İslam kadınlarına tecavüz ettiler, bunları boğazladılar. Birçok Müslüman, gözleri oyularak, kulakları kesilerek, en müthiş ve alçakçasına hakaretlere maruz kalarak Hıristiyanlığı kabule ve haçı öpmeye mecbur edildiler.” (3) Ermeniler bu isyan ve nümayişlerini artırarak devam ettirdiler. 18 Eylül 1895’de Van, Bitlis ve Muş’tan gelen Ermeni çetecileri, İstanbul Kumkapı’da toplandılar. Burada patrikhanedeki papazların vaazlarıyla coşarak Babı Ali’ye doğru yürümeye başladır. Rast gele ateş açarak pek çok sivilin ölümüne sebep oldular. Asiler Babı Ali’ye gelince dağıldılar. Ermenilerin hep yaptıkları yanına kar kaldı ve zavallı masum halk hakkını arayamadı. Çünkü Osmanlı Devleti, Avrupa Devletlerinin ağır baskıları altında idi. 1895’te Zeytun’da, 1896 ‘da Van’da İsyan çıkaran Ermeniler Müslüman halkı canından bezdirmiş, pek çok kişi malını mülkünü terk ederek Anadolu’nun iç taraflarına doğru göçmeye karar vermişti. Bu isyanlarda Avrupa devletleri, Rusya ve İran Ermenilere silah yardımı yaparak onların yaptıkları katliama ortak oluyorlardı. Ermeni Komitacıları 14 Ağustos 1896’da Avrupa Devletlerinin ve özellikle de Rusya’nın Osmanlı devletine müdahale etmesini temin gayesiyle Osmanlı Bankasını bastılar. İstedikleri verilmeyince isyancıların elebaşları, İngiliz, Fransız ve Rus hükümetlerinin İstanbul’daki sefaretleri vasıtasıyla Avrupa’ya kaçırıldılar.
Ermeniler yaptıkları taşkınlıklara 1904’te Sason ve Yıldız Suikastıyla devam ettiler. Ama her seferinde Avrupa devletlerinin baskıları sonucunda Ermenilerin yaptıkları yanlarına kar kaldı.
Ermeniler, yurdun her tarafında isyan çıkartarak ülkeyi kan gölüne çevirmişlerdir. 20 Haziran 1890’da Erzurum, Temmuz 1890’da Kumkapı Nümayişi; 1892-93’te Merzifon, Kayseri ve Yozgat’ta isyan çıkardılar. Osmancık postasının yolu keserek postacılar ve zaptiyeleri öldürdüler. Aynı taarruza Yozgat postası da uğradı. Derbent karakolu basarak zaptiyeleri öldürdüler. 194’te Sason’da isyan çıkaran Ermenilerin yaptıkları katliamlar sonrasında, Türkler bizi yok ediyor diye yaygara yapınca Avrupalı devletler bir heyet göndererek durumu tetkik etmişlerdir. V.te. R. Des Coursons’un tarafsız müşahit gözüyle tespitleri şöyledir: “…Asiler İngiltere’den gelmiş ateşli mükerrer silahlarla her şeyi yapmışlar; yangın, kıtal… Tahkikat Heyeti, Osmanlı Hükümeti’nin asilere karşı asker göndermekle en meşru hakkını istimal etmiş olduğunu tespit etmiştir…Asiler, Anduk dağındakilerle birlikte çeteler teşkil ettiler. Bu çeteler de civardaki aşiretlerde korkunç kıtaller, yağmalar yaptılar. Ömer Ağa’nın yeğenini diri diri yaktılar. Güllü- Güzan köyünden üç dört saat ötede İslam kadınlarına tecavüz ettiler, bunları boğazladılar. Birçok Müslüman, gözleri oyularak, kulakları kesilerek, en müthiş ve alçakçasına hakaretlere maruz kalarak Hıristiyanlığı kabule ve haçı öpmeye mecbur edildiler.” (3) Ermeniler bu isyan ve nümayişlerini artırarak devam ettirdiler. 18 Eylül 1895’de Van, Bitlis ve Muş’tan gelen Ermeni çetecileri, İstanbul Kumkapı’da toplandılar. Burada patrikhanedeki papazların vaazlarıyla coşarak Babı Ali’ye doğru yürümeye başladır. Rast gele ateş açarak pek çok sivilin ölümüne sebep oldular. Asiler Babı Ali’ye gelince dağıldılar. Ermenilerin hep yaptıkları yanına kar kaldı ve zavallı masum halk hakkını arayamadı. Çünkü Osmanlı Devleti, Avrupa Devletlerinin ağır baskıları altında idi. 1895’te Zeytun’da, 1896 ‘da Van’da İsyan çıkaran Ermeniler Müslüman halkı canından bezdirmiş, pek çok kişi malını mülkünü terk ederek Anadolu’nun iç taraflarına doğru göçmeye karar vermişti. Bu isyanlarda Avrupa devletleri, Rusya ve İran Ermenilere silah yardımı yaparak onların yaptıkları katliama ortak oluyorlardı. Ermeni Komitacıları 14 Ağustos 1896’da Avrupa Devletlerinin ve özellikle de Rusya’nın Osmanlı devletine müdahale etmesini temin gayesiyle Osmanlı Bankasını bastılar. İstedikleri verilmeyince isyancıların elebaşları, İngiliz, Fransız ve Rus hükümetlerinin İstanbul’daki sefaretleri vasıtasıyla Avrupa’ya kaçırıldılar.
Ermeniler yaptıkları taşkınlıklara 1904’te Sason ve Yıldız Suikastıyla devam ettiler. Ama her seferinde Avrupa devletlerinin baskıları sonucunda Ermenilerin yaptıkları yanlarına kar kaldı.
(0)
